W
1940 roku Emanuel Zacchini zdecydował się że zostanie
wystrzelony z armaty. Tym samym stał się pierwszym żywym pociskiem
armatnim. Został on wystrzelony z armaty, która była ustawiona na
wysokości 3 metrów i wylądował na siatce na tej samej wysokości. Został
on wystrzelony z prędkością 26,5 km\h a kąt nachylenia armaty
wynosił 53 stopnie. W czasie lotu miał on przeskoczyć trzy wieże. Każda z
nich miała wysokość 18 metrów. Schemat jego lotu został przedstawiony
na poniższym rysunku.
Ludzie biorący udział w tym eksperymencie musieli wziąć pod uwagę:
- Kąt nachylenia armaty,- Prędkość wylotową z armaty,
- Ciężar masy ciała Emanuela,
- Odległość w której powinna znajdować się siatka,
- Przyciąganie grawitacyjne,
- Ekstrema lokalne paraboli,
- Wygląd paraboli i jej pierwiastki,
- Wysokość na jakiej będzie znajdował się kaskader,
3. Odległość w jakiej znajdowała się siatka według animacji.
Odległość w jakiej znajdowała się siatka z uwzględnieniem oporów powietrza według animacji.
